Dag 101 t/m 110


Dag 101: Handgemaakt

“U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de buik van mijn moeder.” Psalm 139:13

Er is niets zo bijzonder als een zelfgemaakt cadeau. Mijn vrouw vindt het heerlijk om te naaien. Op een keer had ze voor mij, ter gelegenheid van Kerst, een prachtige quilt genaaid. Ze had stoffen uitgezocht waarvan ze wist dat ik ze mooi zou vinden en ze zorgvuldig in allerlei vormen geknipt om zo een prachtig patroon te maken. Toen ze de quilt aan mij overhandigde kon ik mijn ogen niet geloven. Ik voelde me er ontzettend geliefd en speciaal door.
Wanneer we in Genesis lezen over de schepping van de wereld, lezen we dat God sprak en op die manier licht, water, planten en dieren maakte. Hij maakte ons op een andere manier. Om ons mensen te maken, gebruikte Hij Zijn handen. God weefde ons in elkaar. Net als de quilt die mijn vrouw voor me maakte, was dit een heel zorgvuldig en ongelofelijk gedetailleerd proces. God maakte ieder van ons, zorgvuldig en als Zijn evenbeeld. Er zijn geen twee mensen precies hetzelfde.
Soms kan je het gevoel hebben dat God heel ver weg is. Dat het Hem niet kan schelen wat er met je gebeurt. Het kan voelen alsof je er helemaal alleen voor staat. Op zulke momenten mogen we onszelf eraan herinneren dat God ons met Zijn eigen hand gemaakt heeft. Dat we allemaal ongelofelijk speciaal en bijzonder zijn.

Gebed
Vader, In gedachten kan ik bijna voor me zien hoe U me heeft gemaakt. U weefde me zorgvuldig in elkaar, kneedde me liefdevol en zorgvuldig in de juiste vorm. Dank U dat U me laat zien hoe bijzonder ik ben. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 102: Veilige grenzen
“Broeders en zusters, wanneer u merkt dat een van u een misstap heeft begaan moet u, die door de Geest geleid wordt, hem zachtmoedig weer op het rechte pad brengen. Pas op dat u ook zelf niet tot misstappen wordt verleid.” Galaten 6:1 NBV

“Vrienden, jullie laten je leiden door de Heilige Geest. Maar stel dat iemand van jullie toch iets verkeerd doet. Dan moeten jullie hem op een vriendelijke manier helpen om weer het goede te doen. Pas op dat je zelf geen verkeerde keuzes maakt.” Galaten 6:1 GNB

We hebben allemaal wel een vriend of vriendin gehad die een terugval doormaakte. Dat is hartverscheurend. Het voelt alsof er een deel van jezelf met hen mee valt, vind je niet? In het begin vond ik balans houden één van de moeilijkste uitdagingen. Het vinden van het juiste evenwicht tussen betrokken zijn bij iemands hersteld en volledig opgeslokt te worden door iemands herstel. Hoewel we van elkaar houden, voor elkaar bidden en dingen met elkaar delen, moeten we blijven onthouden dat herstel altijd een persóónlijke keuze is. Een keuze die ieder van ons voor zichzelf moet maken. Zodra we dat uit het oog verliezen, lopen we het risico om gezamenlijk onderuit te gaan.
Ik heb geleerd dat liefde, zorg en vriendschap soms niet ‘helpen’. In zo’n geval is het enige wat ik kan doen; zorgen dat mijn deur open staat. Dat ik er ben voor mijn vriend(in) zodra die bereid is aan zijn/haar misstap te werken. Het is belangrijk dat we niet zo intens betrokken raken bij het herstel van een ander, dat we ons eigen herstel in gevaar brengen.
We moeten zorgen voor veilige grenzen. Op de wandelpaden van de Grand Canyon is begrenzing aangebracht langs de rand van de afgrond. Dit om de levens van de vele toeristen, die deze plek bezoeken, te beschermen. Deze grenzen overschrijden kan dodelijk zijn.
Soms zullen mensen onze waarschuwingen blijven negeren en volharden in verkeerde keuzes. We kunnen dan van ze blijven houden, ze blijven bemoedigen en ze blijven waarschuwen. We moeten alleen alert blijven dat we ook niet onszelf in gevaar brengen.

Gebed
Vader, dank U wel dat U mij grenzen geeft die voorkomen dat ik verkeerde keuzes maak. Grenzen die mij veilig houden. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 103: Het slot openen
“Erken Christus als Heer en eer Hem met heel uw hart. Vraagt iemand u waarop de hoop die in u leeft gebaseerd is, wees dan steeds bereid om u te verantwoorden.” 1 Petrus 3:15

Toen we ons nieuwe huis gekocht hadden, kreeg ik een volle bos met sleutels overhandigd. Een aantal sleutels hoorden bij het huis. Een aantal waren van  enkele schuren die bij het huis hoorden. Toen ik een kijkje nam bij de schuren ontdekte ik dat één ervan afgesloten was met een hangslot. Het was duidelijk te zien dat dit hangslot al lange tijd dienst deed. Tussen alle sleutels zat één sleutel die er behoorlijk oud uitzag en dus dacht ik dat die wel op het slot zou passen. Ik probeerde het, maar kreeg het slot niet open. Ik probeerde de andere sleutels, maar zonder succes. Ik begon de hoop dat ik het slot open zou krijgen al een beetje op te geven tot ik bij de laatste sleutel kwam. Het was een glimmende nieuwe sleutel, dus ik was er zeker van dat die in elk geval niet op het slot zou passen. Ik probeerde het desondanks toch en het oude, aftandse slot sprong open.
Toen ik er nog eens over nadacht, bedacht ik dat ikzelf wel overeenkomsten had met dat oude slot. Lange tijd was er niemand die dacht dat ik nog ergens goed voor was, dat ik nog iets waard was. Maar het enige wat ik nodig had was de juiste sleutel om mijn hart te openen. En die sleutel was Jezus. We leken helemaal niet bij elkaar te passen. Ik, besmeurd door al mijn zonden, Hij, heilig en rein. Maar zodra Jezus in mijn leven kwam, ging mijn hart open.
Al die opmerkingen over ‘nergens goed voor zijn, niets waard zijn’, zijn allemaal leugens. God zegt tegen ieder van ons, ‘jij bent voor Mij alles waard. Sta Mij toe je hart te openen.”

Gebed
Vader, U heeft alles gegeven voor mij. Ik kan dat niet begrijpen of bevatten. Maar ik ben zo dankbaar dat U Jezus gestuurd heeft om mijn roestige, oude hart te openen. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 104: Donkere dagen
“Jezus keek hen aan en antwoordde hun: ‘Bij mensen is dat onmogelijk, maar bij God is alles mogelijk.’” Matheus 19:26

Herstellen is zwaar, laat niemand je iets anders wijsmaken. Er zijn dagen waarin je het op zou willen geven, de handdoek in de ring gooien. Er zijn dagen waarop alles tegenzit. Dagen waarin het lijkt alsof er nooit iets zal veranderen.
Om eerlijk te zijn, ik heb vaak van dat soort dagen. Zodra ik wakker word, weet ik al dat het een zware dag gaat worden. Oud verdriet, zorgen en gewoonten blijven me achtervolgen en ik begin me dan af te vragen of het niet makkelijker zou zijn om het gewoon op te geven. Op die momenten moet ik mezelf heel doelbewust stilzetten en mezelf eraan herinneren dat ik een kind van God ben.
Ik vind dat zo heerlijk, ik ben Gods kind! Dat is het meest geweldige hoe iemand me ooit genoemd heeft. We hoeven niet toe te geven aan onze oude gewoonten. Bij God is alles mogelijk en wij zijn Zijn kinderen. God veranderd alles! Dingen die onmogelijk waren liggen nu binnen onze mogelijkheden. We hebben al mogen constateren dat dit waar is. Dus laten we die negatieve gedachten en gevoelens opzij gooien. Laten we onze donkere dagen verdrijven door Gods licht te laten schijnen. Laten we God danken dat Hij alles mogelijk maakt door ons als Zijn kinderen aan te nemen.

Gebed
Dank U Vader, dat U ons aangenomen en gezegend heeft als Uw eigen kinderen. Ik weet dat U, dat wat ooit onmogelijk was, nu het beste deel van mijn leven heeft gemaakt. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 105: Smoesjes
“Ik sla mijn ogen op naar de bergen, van waar komt mijn hulp? Mijn hulp komt van de HEER die hemel en aarde gemaakt heeft.” Psalm 121:1,2

Ik heb hier echt geen tijd voor! Met mij gaat het prima! Ik heb het nu echt veel te druk! Ik doe het lang niet zo slecht als de mensen om mij heen! Ik ben te moe! Ik werk ontzettend veel!
Dit zijn maar een paar van de vele smoesjes die ik gehoord heb van mensen die nog niet klaar waren om hun levens te veranderen.
George Washington Carver (Amerikaanse uitvinder en landbouwkundige) zei ooit; “Van alle mislukkingen wordt 99% veroorzaakt door mensen die de gewoonte hebben allerlei smoesjes te verzinnen.”
Smoesjes zorgen ervoor dat we niet vooruit komen. We kunnen ontzettend goed worden in het verzinnen van smoesjes. Ikzelf ben er bijvoorbeeld erg goed in mijn agenda overvol te plannen. Ik voel me dan namelijk altijd veel minder schuldig over dingen die ik zou moeten doen maar niet doe, zoals meer tijd met God doorbrengen, bidden voor mijn gezin, …., vergaderingen bijwonen, sporten etc.
In mijn vroegere leven koste het me nooit moeite om mijn slechte eigenschappen te ontkennen; Bitterheid, wrok, zorgen, angst, stress en slechte gewoonten. Ik kwam er vrij snel achter dat ik het een stuk moeilijker vond om tijd vrij te maken voor mijn herstel.
Daarom is het ook zo belangrijk om een coach of buddy te hebben, een speciaal iemand aan wie je rekenschap kunt afleggen. We hebben allemaal iemand nodig die dwars door onze smoesjes en vertragingstactieken heen kijkt en ons helpt de moed op te brengen om oprecht te leven.


Gebed
Vader, dank U dat U mij oprechte vrienden heeft gegeven. Zij doorzien de smoesjes die mijn herstel vertragen en ze helpen me diegene te worden die U wilt dat ik ben. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 106: De zee doen splijten
“Onderwerp u dus nederig aan Gods hoge gezag, dan zal Hij u op de bestemde tijd een eervolle plaats geven. U mag uw zorgen op Hem afwentelen, want u ligt Hem na aan het hart.” 1 Petrus 5:6-7

Ik had dit vers uit de eerste brief van Petrus, over dat we onszelf nederig moeten onderwerpen aan God, al wel honderd keer gelezen. Maar tijdens onze stille tijd vanochtend las mijn vrouw dit vers opnieuw. En dit keer raakte het mij met volle kracht. Dat was niet omdat ik door een moeilijke tijd ging en troost of ondersteuning nodig had. Het was omdat het woord van mijn Vader in mijn hart doordrong. Zijn boodschap was, dat wanneer ik mijzelf zou onderwerpen aan Hem en zou erkennen wat ik nodig had, Hij voor mij zal zorgen. Hij zou voor alles zorgen, die dag – en elke dag – hoe groot of hoe klein de zorgen ook zijn.
Mijn vrouw zette het in perspectief. Ze zei; ‘Kun je geloven dat dezelfde God, die voor Mozes de zee doormidden spleet, ons (vandaag) wil helpen?’ Laat dat eens tot je doordringen. Mozes zat in de meest benauwde positie ooit. Achter hem kwam de vijand snel dichterbij en voor hem bevond zich de zee. God zei; ‘Ik wil dat je dwars door de zee heen gaat. Niet om de zee heen, niet eronderdoor, maar er dwars doorheen.’
God wil dat we al onze zorgen bij Hem brengen. Al onze zorgen, groot en klein. Als Hij de leiding heeft zal Hij ons dwars door de zee naar de overkant brengen en ons Zijn vrede geven.

Gebed
Vader, ik heb Uw hulp nodig om elke dag al mijn zorgen bij U te brengen. Dank U dat U mij vrede geeft als we samen dwars door de zee trekken. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 107: Oproep tot aanspreekbaarheid
“Een vriend heeft je altijd lief, je broer is geboren om je te helpen in tijden van nood.” Spreuken 17:17

Van de 365 dagen die er in een jaar zitten zijn er voor ons zowel goede dagen als slechte dagen. Soms gaan we door een crisis (klein of groot) en zijn er dagen waarin we doodmoe of somber zijn. Dit maakt dat het voor een ieder van ons heel belangrijk is om met een aantal anderen een zogenaamd ‘accountability team’ te vormen. We hebben allemaal anderen nodig die ons overeind houden in moeilijke tijden, die ons steunen en liefhebben wanneer we pijn hebben of gekwetst zijn.
Maar, wat is zo’n 'accountability team' nu precies? Het is een groepje medechristenen waar  we regelmatig tijd mee door brengen. Het zijn mensen die ons kunnen ondersteunen. Mensen die ons aan kunnen spreken op bepaald gedrag of handelen, die ons terecht kunnen wijzen. Een 'accountability team' bestaat bij voorkeur uit alleen mannen of alleen vrouwen. De teamleden wisselen contactgegevens uit, zodat ze elkaar kunnen bellen of appen of bij elkaar langs kunnen gaan wanneer dit nodig is. Wanneer het er op aankomt, spelen deze mensen een cruciale rol. Ze beschermen ons en helpen ons nauw verbonden te blijven met God en onze medechristenen.
Satan wil juist graag dat we er alleen voorstaan. Dus zal hij proberen ons te isoleren en vervolgens proberen een puinhoop van onze gedachten te maken. Daarom is het belangrijk dat we iemand hebben op wie we een beroep kunnen doen. Iemand die ons kan bemoedigen en aanmoedigen. Iemand met wie we samen kunnen bidden. Vooral iemand die ons laat weten dat we er niet alleen voorstaan, maar dat we in de meerderheid zijn.

Gebed
Hemelse Vader, wilt U mij laten zien welke mensen ik kan vragen voor mijn 'accountability team'. Ik wil graag sterker groeien in mijn geloof, met deze belangrijke mensen om mij heen. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 108: Geef het door!
“Jezus zei tegen hem: ‘Vandaag is dit huis redding ten deel gevallen, want ook hij is een zoon van Abraham. De Mensenzoon is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.’ Lukas 19:9-10

Ik stond in de rij bij een drive-in Starbucks en dacht aan de enorme kop koffie die ik had besteld – een driedubbele espresso, caramel macchiato, venti, mager, verwarmd tot 180 ºC. Om heel eerlijk te zijn was ik vooral aan het denken wat een geweldige prestatie het van mezelf was dat het me überhaupt gelukt was een bestelling te doen bij Starbucks. Ik stopte voor het loket, met het geld in mijn hand om af te rekenen. Een vriendelijke caissière zei tegen me “de auto voor u heeft uw bestelling al betaald.” Ik was stomverbaasd over dit onverwacht vriendelijke gebaar. Ik twijfelde wat ik moest doen. Alleen de caissière bedanken leek niet genoeg. Moest ik een poging doen mijn gulle gevers op te zoeken en ze te bedanken en te vragen waarom ze dit gedaan hadden? Toen drong het tot me door wat ik moest doen: dit cadeau aannemen en het doorgeven.
Door middel van Celebrate Recovery heeft God mij een tweede kans gegeven. Ik weet niet waarom, in mijn eigen ogen verdien ik geen tweede kans. Maar in plaats van een heleboel tijd en energie te verspillen om uit te vinden waarom ik een tweede kans verdien, wil ik accepteren dat Jezus vindt dat ik dit waard ben! Ik kan niet wachten om aan anderen te vertellen dat God net zo over hen denkt en hen ook heel waardevol vindt. Jezus heeft gezegd dat Hij gekomen is om “de verlorene te zoeken en te redden". Hij heeft ook gezegd dat wij Zijn vertegenwoordigers zijn. Onze missie is dus dezelfde als Zijn missie. Laten we dus uitkijken naar die ander.

Gebed
Here God, dank U wel voor Uw enorm liefdevolle daad. Ik wil aan iedereen vertellen wat U voor mij gedaan hebt. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 109: Vallende bomen
“Hij zal zijn als een boom, geplant aan stromend water. Op tijd draagt hij vrucht, zijn bladeren verdorren niet. Alles wat hij doet komt tot bloei.” Psalm 1:3

Een vriend vertelde me ooit het volgende verhaal; ‘Toen ik jong was, hielp ik mijn stief-vader vaak houthakken voor de kachel in ons huis. We zochten altijd naar dode bomen die we om konden hakken. Als we dan een boom gevonden hadden, begonnen we met het doorzagen van de stam. In het begin ging het vaak erg langzaam. Maar als we de stam eenmaal doorgezaagd hadden viel de boom, vaak met geweldige kracht, om. Het bijzondere was dat in een bos, een omvallende boom altijd andere bomen raakte. Door het omvallen van die ene boom braken ook altijd takken van andere bomen af.’
Dit verhaal deed me denken aan iets wat ik ontzettend moeilijk vind. Namelijk wanneer iemand, een man of vrouw, valt of onderuit gaat, vrijwel altijd ook anderen – partners, ouders, kinderen of vrienden – gekwetst en/of beschadigd worden. Ik ben ontzettend dankbaar dat God ons niet alleen de middelen heeft gegeven om onze eigen verwondingen te genezen, maar dat we ook de verwondingen die veroorzaakt worden door het vallen van een ander, kunnen herstellen.
Wanneer we niet meer zo gemotiveerd zijn ons herstelproces te continueren, laten we het dan in ieder geval voortzetten voor de mensen om ons heen, de mensen die van ons houden, de mensen die zo hecht met ons verbonden zijn. Zij worden immers ook geraakt wanneer wij vallen.

Gebed
Lieve Vader, dank U wel dat U me helpt om stevig overeind te blijven staan. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor de mensen die van mij houden en getuige zijn van mijn leven. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 110: Kies een beginpunt
“Luie handen maken arm, ijverige handen brengen rijkdom. Een zoon die in de zomer oogst, is verstandig, slaapt hij in de oogsttijd, dan maakt hij zijn ouders te schande.” Spreuken 10: 4-5

Onze dochter woont met haar gezin in een andere staat. Haar echtgenoot volgt een opleiding en zijzelf heeft haar handen vol aan de opvoeding van drie actieve peuters. Toen we een keer op bezoek kwamen, troffen we dan ook een aanrecht vol vuile vaat aan. We hielpen onze dochter om de kinderen op bed te leggen voor hun middagdutje en moedigden onze dochter aan zelf ook even een dutje te doen. Toen iedereen in bed lag stroopte wij onze mouwen op om wat van de achterstallige klusjes te doen.

Toen ik naar alle vaat op het aanrecht keek dacht ik ‘dit krijg ik nooit gedaan, maar het lukt helemaal niet zolang ik niet ergens begin.” Ik keek wat aandachtiger naar alle vuile vaat die er opgestapeld stond en besloot te beginnen bij een grote pan die een hoop ruimte in beslag nam. Ik waste hem af, droogde hem af en zette hem weg. Toen ik daarna weer naar het aanrecht keek, zag het er gelijk een stuk overzichtelijker en haalbaarder uit. Ik pakte het volgende voorwerp en daarna nog één en voor ik het me realiseerde was het aanrecht leeg en de keuken opgeruimd.

Een relatie met Jezus beginnen lijkt hier wel een beetje op, zeker voor diegenen van ons die bezig zijn met hun herstelproces. Ons leven kan zo’n chaos zijn, dat het ons overweldigd. Maar met hulp van God en onze coach, kunnen we beginnen bij het probleem dat de meeste aandacht vraagt. Wanneer we dit aangepakt hebben kunnen we verder gaan met het volgende enzovoorts, enzovoorts.

We mogen dan in elk geval ervaren dat ijverige “handen uiteindelijk rijkdom brengen’’.

Gebed
Vader, dank U wel dat U mij helpt om één voor één met mijn problemen aan de slag te gaan. In Jezus’ Naam. Amen.