Dag 150-161

Dag 150 De zesde stap
“Verneder u voor de Heer, dan zal Hij u verheffen.” Jakobus 4:10 NBV

Stap 6: We waren er helemaal klaar voor om God al onze karaktergebreken te laten verwijderen.

De meeste van ons zullen wel bereid geweest zijn om bepaalde karaktergebreken achter zich te laten – hoe eerder hoe beter zelfs! Maar, laten we eerlijk zijn, er zijn er ook waarmee het ontzettend moeilijk breken is. Ik ben een alcoholist, maar er kwam een bepaald moment in mijn leven, een moment van inzicht, waarop ik wist dat ik de bodem bereikt had en ik bereid was om te stoppen met drinken. Maar was ik ook klaar om te stoppen met liegen? Om niet langer hebzuchtig te zijn? Was ik klaar om mijn bitterheid los te laten, om niet langer ongeduldig of egoïstisch te zijn? Ik had me lange tijd aan dit soort gedrag overgegeven en ervan genoten. Net als bij het onkruid in de tuin, had het ondertussen diepe wortels gekregen! Het was voor mij duidelijk wat er gedaan moest worden, maar zou het me ook lukken echt te veranderen? Ieder moet voor zichzelf deze vragen beantwoorden. Het moment tussen erkenning en bereidheid kan vol zijn van angst en angst kan op zijn beurt weer oude afhankelijkheden triggeren. Het is van het allergrootste belang dat we tijdens deze stap Gods hulp aannemen.

Gebed
Vader, ik erken dat ik bang en gespannen ben om de strijd aan te gaan met mijn karaktergebreken. Ik vraag U opnieuw om Uw hulp terwijl ik deze belangrijke stap zet. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 151 Superman
“Maar Hij zei: ‘Je hebt niet meer dan Mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.’ Dus laat ik mij veel liever voorstaan op mijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in mij zichtbaar wordt.” 2 Korintiërs 12:9 NBV

Mijn schoonzoon vertelde me dat hij, toen hij een kind was, gek was van Superman. Hij had een cape, een t-shirt met een grote S op de voorkant en een legging. Er was zelfs een bepaald moment, bekende hij, dat hij werkelijk dacht dat hij Superman was. Dat veranderde abrupt op het moment dat hij van het dak van zijn huis sprong in de volle overtuiging dat hij kon vliegen. Hij werd overvallen door de realiteit op het moment dat hij de grond raakte.
Wanneer ik dingen probeer te doen, waarvan het nooit Gods bedoeling was dat ik ze zou doen, eindigt dit meestal net zo succesvol als de vliegpoging van mijn schoonzoon. Ik eindig languit op mijn gezicht. Door Celebrate Recovery leer ik te luisteren wanneer God tegen mij spreekt door Zijn Woord of door andere mensen. Wanneer ik de tijd en de rust neem om te luisteren en over God’s Woord nadenk, wordt Zijn plan met mijn leven duidelijk en dan realiseer ik me dat er maar één Superman is...en dat ben ik niet!
Alleen door mijn zwakheden te erkennen kan Christus kracht mij vullen en door mij heen werken. Vandaag de dag ben ik blij volkomen afhankelijk te zijn van Jezus Christus en Zijn Heilige Geest die in mij woont. Hierdoor ben ik namelijk in staat dingen te doen waarvan ik nooit gedacht had dat ik ze zou kunnen. Daarbij mag je denken aan vergeven, zeggen ‘het spijt me’ en het oprecht menen, volkomen eerlijk zijn en oog hebben voor de belangen van andere mensen.

Gebed
Vader, ik ben de eerste om toe te geven dat ik geen ‘superpowers’ heb, ik ben van U afhankelijk. U vult mijn leven met Uw kracht; kracht om te veranderen en kracht om het goede te doen. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 152 Perspectief
“Uw bijdrage aan de collecte heft immers niet alleen het gebrek van de heiligen in Jeruzalem op, maar leidt er bovendien toe dat ze God uitbundig danken.” 2 Korintiërs 9:12 NBV

Ik schrijf dit stukje terwijl ik in een plaatselijk koffietentje zit. Aan de tafel naast mij zitten twee tienermeisjes samen koffie te drinken, te praten over het leven en te klagen over alle dingen waar ze elke dag weer mee te maken hebben; toetsen, jongens, etc. Ik probeer niet naar ze te luisteren, maar zij doen niet echt hun best om zachtjes te praten.
Vanuit mijn perspectief zijn de problemen waar deze meiden over praten nogal onbenullig. Ik ben een volwassene met echte problemen. Maar de waarheid is dat ook ik ooit een tiener was. En toen ik van hun leeftijd was, toen leken de problemen waar zij nu over praten enorm, levensbedreigend zelfs. Ik vraag me af of dat ook de manier is waarop God mij ziet wanneer ik klaag over de problemen in mijn leven. Voor mij zijn het vaak enorme, levensbedreigende zaken terwijl ze voor God misschien wel onbenullig zijn.
De les hierin is dat ieder van ons maar een heel klein gedeelte van zijn/haar eigen leven (over)ziet, namelijk het gedeelte wat nu op dit moment voor ons ligt. Maar God overziet ons leven in zijn geheel. Voor Hem zijn er geen enorme problemen, alleen maar problemen waarvan wij denken dat ze enorm zijn. Voor Hem zijn alle dingen uitvoerbaar, zijn alle dingen mogelijk. Dus… geen paniek. Het is allemaal een kwestie van perspectief.

Gebed
Vader, help me op U te vertrouwen in de dingen die ik kan zien en de dingen die ik niet kan zien. Want U ziet en begrijpt alles. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 153 Hoe voel je je nu echt?
“Dit is de dag die de HEER heeft gemaakt, laten wij juichen en ons verheugen.”
Psalm 118:24 NBV

We hebben allemaal wel eens van die dagen dat het voelt alsof alles om je heen instort. Het kan een dipje in je stemming zijn of een bepaalde situatie die uit de hand loopt. Het kan een schuldgevoel zijn dat ons overweldigd of zorgen die ons overspoelen. Wat er ook precies aan de hand mag zijn, het laatste waar we dan zin in hebben is juichen en ons verheugen in de Heer.
Enkele jaren geleden was mijn vader ziek en om hem te zien worstelen, maakte de dagen voor mij extra zwaar. De dagen bleven moeilijk, zelfs nadat hij naar de Heer was gegaan.
Ik was later een stapel oude foto’s aan het doorkijken en zag toen ineens een foto van mijn lieve vader. Al die pijnlijke emoties raakten me opnieuw. Ik miste hem zo ontzettend en voelde dat tot in het diepst van mijn ziel. Terwijl ik hierover met God sprak werd ik ineens stil gezet bij al de mooie dagen en momenten die ik samen met mijn vader gehad had. Mijn hart vulde zich met vreugde omdat ik wist dat hij veilig en vredig bij de Heer was.
Ik weet dat wanneer ik er helemaal niets voor voel om me te verheugen, het belangrijk is dat ik God eerlijk vertel hoe ik me echt voel. Het mooie is dat Hij me dan een reden geeft om me te verheugen, al is het alleen maar dat ik nog een dag mag leven en Hem mag dienen. Ik heb door Celebrate Recovery geleerd mijn gevoelens te accepteren en ze niet zo diep mogelijk weg te stoppen. God heeft me een hart gegeven dat pijn kan doen, maar Hij heeft me ook een hart gegeven dat liefheeft.

Gebed
U bent mijn Heer, ik wil U prijzen. Het maakt niet uit waar ik mee geconfronteerd wordt in dit leven, dit zal ik altijd blijven zingen. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 154 Positie innemen
“Toen de bediende van Elisa de volgende morgen opstond en naar buiten kwam, zag hij dat de stad omsingeld was door een leger met strijdwagens en paarden. ‘Wat moeten we beginnen, heer?’ riep hij uit. Zijn meester antwoordde: ‘Wees niet bang, wij zijn met meer dan zij.’ En hij bad: ‘HEER, open zijn ogen en laat het hem zien.’ De HEER opende Elisa’s knecht de ogen, en toen zag hij dat de heuvels vol stonden met paarden en wagens van vuur, die Elisa omringden.” 2 Koningen 6: 15-17 NBV

Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontdekte generaal Creighton Abrams en het US Third Army dat zij door Duitsers omringd werden aan de oostkant, westkant, het noorden en het zuiden. Generaal Abrams sprak zijn troepen toe met de volgende woorden; “Mannen, voor het eerst in de geschiedenis van deze strijd bevinden we ons in de positie dat we de vijand in elke richting aan kunnen vallen!”
Ik weet dat we allemaal momenten hebben dat we ons door de vijand overweldigd, overtroffen en omsingeld voelen. Wanneer dat zo is zijn er twee belangrijke waarheden die we voor ogen moeten houden: Allereerst, er staan er meer bij ons dan er bij de vijand staan. Zelfs wanneer we hen niet kunnen zien staan ze bij ons, klaar voor de strijd. Ten tweede moeten we vaststellen wie ons omsingelen, zodat we de vijand vanuit elke kant kunnen aanvallen.
Onze God heeft ons de overwinning geschonken, zelfs wanneer onze ogen dat nog niet kunnen zien. Zullen we iedere kans grijpen om de vijand die ons omsingeld, strijdlustig te achtervolgen? Het is een machtig gevecht, maar de Almachtige vecht aan onze kant!

Gebed
Here God, U bent het die mij de kracht geeft om te vechten voor mijn leven. Wilt U mijn ogen openen om het enorme leger te zien dat met mij mee vecht. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 155 Spin op je kussen
“Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last.” Matteüs 6:34 NBV

“Papa, help!! Er zit een enorme spin op mijn kussen!”
Er is niets vergelijkbaar met uit je slaap gerukt te worden door een schreeuwend kind, dat volledig in paniek is. Ik sprong mijn bed uit en rende naar haar slaapkamer, waar ik haar aantrof. Ze stond aan de grond genageld naar haar kussen te staren. Met een trillende vinger wees ze naar een grote zwarte spin die over haar kussen kroop. Ik liep naar haar kussen toe om de spin te doden (dat is onderdeel van mijn taakomschrijving) en ik pakte een grote zwarte pluizenbol van haar kussen, waarschijnlijk afkomstig van de knuffel pinguïn op haar bed. Er was geen enkel gevaar en dat was er ook nooit geweest, maar dat wist mijn dochter niet. Ze had iets gezien en was tot de conclusie gekomen: Spin! Gevaar!
Als ik eerlijk ben heb ik die neiging zelf ook wel. Niet met spinnen, maar wel in mijn dagelijks leven. Ik zie soms iets of ik hoor iets en ik trek direct een overhaaste conclusie. Deze manier van denken is gevaarlijk want het kan ertoe leiden dat je je zorgen maakt over dingen die er eigenlijk niet zijn. Of dat je dingen op probeert te lossen die helemaal niet opgelost hoeven te worden, of dat je mensen tevreden probeert te stellen die helemaal niet ontevreden zijn.
Om een goede beslissing te kunnen maken is het belangrijk dat je over alle informatie beschikt, voor je je zorgen gaat maken, je helemaal opwindt over een bepaalde confrontatie of de conclusie trekt dat herstel te moeilijk is. Het gaat een stuk beter wanneer we de situatie rustig beoordelen en dan God vragen ons te helpen de juiste oplossing te vinden.

Gebed
Vader, dank U dat U mij geduld geeft om situaties goed in te kunnen schatten, zodat ik niet meer in paniek raak en overhaaste conclusies trek. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 156 Gekwetste mensen, kwetsen mensen
“Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor Hem in het verschiet lag, liet Hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis.” Hebreeën 12:2 NBV

Tijdens CR krijgen we te horen dat ‘gekwetste mensen, andere mensen kwetsen.’ We hebben dit zelf wel eens meegemaakt en ook wel eens zien gebeuren bij anderen. Het is hartverscheurend. Schietpartijen op scholen bijvoorbeeld zijn daar een afschuwelijk toonbeeld van,  van kwaad dat zoveel hartverscheurende pijn in zoveel levens heeft aangericht. Hoe moeten we omgaan met zulke diepe pijn? Welke hoop is er nog in dit soort tragedies?
Het antwoord is dat we geen enkele hoop hebben, behalve Christus. Zonder Hem, zouden deze tragedies alleen maar meer gekwetste mensen voortbrengen die vervolgens weer uithalen naar anderen in een vergeefse poging hun eigen pijn te verzachten. Jezus is de enige bron van troost en licht, die in staat is ons door onze eigen pijn heen te leiden naar een betere plaats.
Wanneer ons hart breekt en de vragen ronddolen in ons hoofd – vragen waarvan we bang zijn dat ze niet te beantwoorden zijn – dan nodigt God ons uit om bij Hem te komen en met Hem te spreken. Veel van de antwoorden zijn voor ons misschien niet te begrijpen, maar we mogen weten dat de antwoorden veilig bij Hem zijn. Die wetenschap helpt ons onze vragen – lasten die wij niet kunnen dragen – aan Hem te geven. God is geïnteresseerd in alles wat met ons te maken heeft, alles wat ons hart raakt. Midden in de duisternis is Hij onze hoop, is Hij degene die we kunnen vertrouwen.

Gebed
Heer, mijn hart breekt wanneer ik om mij heen zie dat gekwetste mensen andere mensen kwetsen. Help mij om de vragen die ik niet kan beantwoorden aan U te geven. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 157 Breng het bij de Vader
“Mijn God zal uit de overvloed van Zijn majesteit elk tekort van u aanvullen, door Christus Jezus. Aan onze God en Vader komt de eer toe tot in alle eeuwigheid. Amen.” Filippenzen 4:19-20 NBV

Mijn vrouw en ik reisden van Colorado naar Louisiana samen onze twee kleinzonen van twee en vier jaar oud. Ik had er geen idee van dat het mogelijk was dat twee kleine jongens zoveel vragen konden stellen.
“Hoeveel mensen passen er in dit vliegtuig?”
“Hoe snel moeten we gaan voor we kunnen vliegen?”
“Waarom kunnen de raampjes niet open?”
“Hoeveel kost een glas appelsap?”
“Waarom mag ik niet gaan zitten waar ik wil?”
Je ziet het vast wel min of meer voor je, en geloof me, dit was nog maar het puntje van de ijsberg. Maar het feit is dat ik het helemaal niet erg vind dat ze me zoveel vragen stellen, want ik ben hun opa. Onze hemelse Vader vind het ook helemaal niet erg wanneer we van alles vragen. Maar waarom doen we dat dan niet? Zijn we bang dat we Hem zullen storen? Bang dat we Zijn drukke werkschema in de war gooien? Hij vind mijn vraag misschien wel dom of raar? Of misschien denken we dat Hij ons toch geen antwoord zal geven.
In de Bijbel lezen we dat Jezus Zijn leven gaf als offer voor onze zonden en op die manier de muur, die eens tussen ons en onze Schepper stond, weghaalde. Nu mogen we met God praten wanneer we willen en over wat we maar willen. Hij ziet ernaar uit om onze vragen te horen want Hij is onze liefhebbende Vader in de hemel.

Gebed
Hemelse Vader, dank U wel dat ik al mijn vragen bij U mag brengen. Ik weet dat U er misschien voor kiest ze niet allemaal te beantwoorden, omdat sommige dingen gewoonweg mijn verstand te boven gaan, maar ik wil U bedanken omdat U desondanks toch altijd luistert. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 158 Plannen voor jou
“Mijn plan voor jullie staat vast – spreekt de HEER. Ik heb jullie gelukt voor ogen, niet jullie ongeluk: Ik zal je een hoopvolle toekomst geven.” Jeremia 29:11 NBV

Het duurt eventjes voordat onze geest deze geweldige waarheid volledig kan bevatten: de God die door Zijn woord het hele universum schiep staat aan onze kant. Hij staat voor ons klaar, klaar om ons te helpen te herstellen van ons verdriet, zorgen en gewoonten. Het voelt misschien soms wel alsof we er alleen voor staan – maar dat is nooit zo. We hebben een geweldige God, een liefhebbende God, een trouwe God die ons vraagt om Hem Vader te noemen. God houdt niet alleen van ons, Hij staat niet alleen aan onze kant, maar Hij heeft ook plannen voor ons, goede plannen, opwindende plannen. Onze vijand wil graag dat wij denken dat Gods doel is om onze vrijheid weg te nemen en de dingen die we graag doen, af te pakken. Het tegenovergestelde is waar. Wanneer we ons leven overgeven aan God ontvangen we het voorrecht om te leven volgens het plan dat Hij voor ons leven heeft. Gods plannen geven ons niet alleen vrijheid, maar ook hoop en een toekomst.
Zodra we onszelf aan God hebben gegeven is het tijd om te gaan werken aan Zijn plan met ons leven. Meestal is dit een één-stap- tegelijk- proces, en we hebben inmiddels geleerd dat we vrijwel alles kunnen bereiken wanneer we met één klein stapje per keer beginnen. Gedurende de hele weg mogen we weten dat we ons in het midden van Gods wil bevinden, een plek waar wonderen gebeuren.

Gebed
Vader, ik verlang ernaar Uw plan voor mijn leven te kennen. Terwijl ik aan mijn reis begin, wil ik U danken dat U mij steeds één stap tegelijk laat zien. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 159 Gestoken door een bij
“En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens Zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede.” Romeinen 8:28 NBV

Als kind speelde ik eens een middag buiten in onze achtertuin toen ik langs een omgevallen boomstam kwam. Zoals veel jongens, kon ik de verleiding niet weerstaan om op de stam te klimmen en er overheen te lopen. Het lukte me best goed mijn evenwicht te bewaren tot mijn ene voet weggleed en ik naar beneden viel. En toen begonnen de problemen pas echt. Terwijl ik viel schopte ik tegen een bijenkorf verborgen in één van de bosjes naast de boomstronk. Tegen de tijd dat ik naar huis terug gerend was had ik al vijftien bijensteken. Auww! Zelfs vandaag de dag let ik nog altijd extra op of er geen bijen in de buurt zijn.
Op onze weg naar herstel zullen we allemaal wel eens uitglijden. We doen ons uiterste best om in evenwicht te blijven, maar af en toe maken we een tuimeling. Als dat gebeurt dan reageert onze vijand zoals een zwerm woedende bijen met als doel om ons te vernietigen. Dan moeten we dus zo snel mogelijk overeind komen en naar God rennen, waar we veilig zijn. Net zoals mijn moeder al die jaren geleden, zal Hij ons geruststellen, onze wonden verzorgen, ons vergeven dat we zo onvoorzichtig waren en ons dan liefdevol in Zijn sterke armen sluiten.
Het is heel belangrijk dat we ons ervan bewust zijn dat onze vijand, de duivel, zich vaak verbergt in de bosjes, wachtend om ons kwaad te kunnen doen. Maar het is bovenal belangrijk dat we onze angst voor bijensteken ons er niet van laten weerhouden om in het bos op avontuur te gaan.

Gebed
Vader God, dank U wel dat U mij alert maakt op de gevaren om mij heen. Ik weet dat, zelfs als ik een keer gestoken wordt, U er bent om mij te helpen en te troosten. In Jezus’ Naam. Amen.


Dag 160 Het vuilnis buiten zetten
“Door Jezus wordt duidelijk dat u uw vroegere levenswandel moet opgeven en de oude mens, die te gronde gaat aan bedrieglijke begeerten, moet afleggen, dt uw geest en uw denken voortdurend vernieuwd moeten worden en dat u de nieuwe mens moet aantrekken, die naar Gods wil geschapen is in waarachtige rechtvaardigheid en heiligheid.” Efeziërs 4:21-24 NBV

Mijn vrouw en ik waren allebei al wakker voordat de wekker afging. We hadden allebei ontzettend veel zin in de reis die we later op de ochtend zouden gaan maken. Terwijl we ons klaarmaakten voor vertrek gooide ik een vuilniszak vol afval op de oplegger van onze truck, met het plan hem in de container te gooien als we daar langs reden. Helaas was ik zo druk bezig dat ik het vergat.
Dertig kilometer verder dacht ik er opeens weer aan en riep “O, nee, de vuilniszak!”. Ik was ervan overtuigd dat hij van de auto op de snelweg gevallen was, waar hij gevonden zou worden door de politie, die vervolgens ons adres van een weggegooide envelop zouden halen en ons een flinke bekeuring zouden sturen. Ik zette de auto langs de kant van de weg en liep naar de oplegger en tot mijn grote opluchting lag de vuilniszak daar nog steeds. Ik gooide hem gelijk weg in een container in de buurt.
Eraan denken om het vuilnis weg te gooien is ook voor ons herstel van groot belang. Wanneer we het aan de kant zetten en vervolgens vergeten, kan dit grote consequenties hebben voor ons eigen leven, maar ook voor de levens van de mensen van wie we houden. Het is daarom het beste om het vuilnis direct weg te gooien.

Gebed
Vader, wilt U mij helpen om het vuilnis in mijn leven direct weg te gooien, zodat het geen problemen geeft voor mijzelf of de mensen die ik liefheb. In Jezus’ Naam, Amen.


Dag 161 Doen alsof
“Niets is verborgen dat niet onthuld zal worden, en niets is geheim dat niet bekend zal worden. Alles wat jullie in het duister zeggen, zal in het licht worden gehoord, en wat jullie binnenskamers in iemands oor fluisteren, zal vanaf de daken bekend worden gemaakt.” Lukas 12: 2-3 NBV

Mijn kinderen vinden het heerlijk om te doen alsof. Het is een spel waarbij iedereen mag kiezen wie of wat hij zou willen zijn. Het kan een superheld zijn, een prinses, een meester, wat ze maar willen, alles is mogelijk. Op dit moment doen ze net alsof ze een kantoor hebben. Mijn middelste dochter spoort mijn zoon aan om ‘de productie op te voeren!’
Ik kan me herinneren dat ik als kind, terwijl ik speelde, ook vaak deed alsof. Ik zou graag willen zeggen dat ik nu ik volwassen ben, nooit meer doe alsof, maar niets is minder waar. Ik doe nog steeds heel vaak net alsof. Ik doe net alsof iets me niet kwetst of bang maakt. Ik doe net alsof een bepaalde situatie niet dringend mijn aandacht nodig heeft. Ik doe net alsof alles in mijn relaties koek en ei is zodat ik met niemand het gesprek hoef aan te gaan. Ik doe alsof dingen vanzelf goed komen als ik ze maar lang genoeg negeer. Als volwassenen noemen we dit niet meer net doen alsof, we noemen dit ontkenning.
Breken met ontkenning is niet iets wat je maar één keer hoeft te doen, je moet dit steeds weer opnieuw doen. Ontkenning bezorgt ons vaak meer pijn. Uiteindelijk zorgt ontkenning ervoor dat we vastlopen en dat we niet die genezing kunnen krijgen die we nodig hebben.
Besluiten om te breken met ontkenning en in Gods waarheid te gaan staan kan erg ongemakkelijk en zelfs een pijnlijke beslissing zijn. Maar uiteindelijk is een bepaald probleem eerlijk onder ogen komen een essentiële stap op weg naar herstel van dat probleem in ons leven.

Gebed
Dank U Heer dat U mij helpt mijn problemen onder ogen te zien en ze aan te pakken in plaats van ze weg te stoppen en te doen alsof ze niet bestaan. In Jezus’ Naam, Amen.